เรื่องแบบนี้ไม่เข้าใจออกใครจริงๆ และมักจบลงด้วยเรื่องสลด มีให้เห็นอยู่ทั่วไป  ใครไปเจอกับตัวก็อาจมืดแปดด้านเหมือนกัน

            มีข่าวเศร้าเรื่องชู้เกิดขึ้นบ่อยๆ ไม่เว้นแม้แต่นักการเมืองระดับประเทศ  ที่ผ่านมาก็มีข่าวสั่งประหารชีวิตนักการเมืองใหญ่ไปรายหนึ่งที่ไปฆ่าข้าราชการประจำระดับสูงขององค์การปกครองส่วนท้องถิ่นแห่งหนึ่งเสียชีวิต โดยการว่าจ้างคนในเครื่องแบบระดับใหญ่โต ยิงแดดิ้นกันไป  ญาติมิตรฝั่งข้าราชการประจำก็เจ็บแค้นที่สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปอย่างไม่มีวันกลับ และดีใจที่ผู้กระทำผิดได้รับการลงโทษให้ตายตกตามกัน

            แต่ช้าก่อนโทษประหารชีวิตนี้ ไม่ใช่ว่าจะประหารสถานเดียว  ดีไม่ดีสักพักหนึ่งก็ได้ออกมา เช่น กรณี พ.ต.เฉลิมชัย มัจฉากล่ำ ที่ต้องคดีฆ่าผู้ว่าราชการจังหวัดยโสธรเมื่อปี 2544 ศาลฎีกาก็พิพากษาให้ประหารชีวิตเมื่อปี 2549 แต่ได้รับการลดโทษเรื่อยมาจนพักโทษออกจากคุกเมื่อปี 2558 รวมติดคุกเพียง 14 ปี (https://bit.ly/2nzm9L1) ก่อนจะกลับเข้าคุกใหม่เพราะกระทำผิดบางอย่างอีก  นอกจากนี้ยังมี นพ.วิสุทธิ์ บุญเกษมสันติ ที่ฆ่าหั่นศพและถูกตัดสินให้ประหารชีวิต ก็ติดคุกอยู่เพียง 10 ปี 9 เดือน (https://bit.ly/2nz8CTI)

            คดีชู้ข้างต้นนั้น เรื่องราวมีอยู่ว่าภริยาของผู้บงการฆ่าเป็นผู้รับเหมาก่อสร้าง ซึ่งก็ต้องไปติดต่อกับผู้ถูกฆ่าในฐานะข้าราชการประจำที่มีหน้าที่อนุมัติการก่อสร้างโครงการต่างๆ  อาจต้องมีกรณี “เอาตัวเข้าแลก” หรือ “ถูกชะตา” กันจนกระทั่ง “เล่นชู้” กันในที่สุด  เรื่องแบบนี้ก็มองกันไปได้ต่างๆ นานา  บ้างก็ว่าหญิงไม่ควรออกไปทำธุรกิจ  บ้างก็ว่าฝ่ายผู้บงการฆ่าอาจไม่ค่อยได้ดูแลเอาใจใส่ภริยาเท่าที่ควร ฯลฯ

            แต่เมื่อเกิดความแตกปัญหา “รักสามเส้า” ขึ้นมา ก็เลย  ท่าทีของสามีฝ่ายหญิง ก็คง “ยอมหัก ไม่ยอมงอ” หรือรู้สึก “เสียเชิงชาย” เป็นอย่างมาก  ปล่อยวางไม่ลง  เลยต้องเลือกจัดการ “ชายชู้” เสีย  มองในแง่ดีที่พอจะเห็นก็คือยังไม่ได้ฆ่า “แม่ของลูก” เพียงแต่หย่าขาดจากกันไป  แต่การฆ่าชายชู้เช่นนี้ก็เป็นกระกระทำที่ผิดกฎหมาย จึงต้อง “รับกรรม” ในที่สุด  ซึ่งก็คงยังความเสียใจให้กับบุคคลที่รักตนเช่นกัน

            ไม่มีชู้คงดีที่สุด มีแล้วเลิกซะก็คงไม่เลว ไม่สายแน่นอน  ถ้ามีอารมณ์มากก็ไปใช้ผู้ให้บริการทางเพศย่อมจะดีกว่า ไม่เป็นภาระ ไม่มีพันธะอะไร  เพียงแต่ต้องรักษาสุขภาพให้ดีเท่านั้น  แต่เมื่อมีปัญหานี้ขึ้นมาแล้ว จะหาทางออกแบบ win win ต่อทุกฝ่ายได้อย่างไร ก็คงมีทางออกแล้วแต่กรณีกันไป  แต่หากใช้อารมณ์ก็คง “มืดแปดด้าน” และคง “จบไม่สวย” ในแบบใดแบบหนึ่งอย่างแน่นอน

            เสียดายทรัพยากรของชาติที่ตายเพราะรัก