ทุกวันนี้รัฐบาลไปกู้เงินมหาศาล 1.9 ล้านล้านบาทเพื่อแก้ปัญหาโควิด มันมากไปไหม แจก 5,000 บาท เงินถึงประชาชนไหม ไม่มีรายชื่อให้ตรวจสอบเลย ดร.โสภณเสนอให้ซื้อประกันโควิด-19 ให้ประชาชนแทน ถูก อุ่นใจ แล้วเลิกปิดเมืองได้แล้ว

            ดร.โสภณ พรโชคชัย ประธานศูนย์ข้อมูลวิจัยและประเมินค่าอสังหาริมทรัพย์ไทย บจก. เอเจนซี่ ฟอร์ เรียลเอสเตท แอฟแฟร์ส (www.area.co.th) กล่าวว่าโควิด-19 ได้ถูกปั่นหัวให้กลายเป็นความกลัวจน “ขี้ขึ้นสมอง” ทั้งที่ความเสี่ยงต่ำมาก ในประชากร 262,238 คน อาจตายเพียง 1 คน (https://bit.ly/2WcMFZp) แต่โอกาสที่ทำให้คนฆ่าตัวตายเพราะความเครียด ความอดอยากเฉพาะจากโควิด-19 อาจสูงถึง 1,066 คน คิดเป็นมูลค่า 7,995 ล้านบาท ในปี 2563 นี้ (https://bit.ly/2SwEWDt) ความกลัวโควิด-19 ทำให้เศรษฐกิจพินาศจนกระทั่งรัฐบาล (หาเรื่อง) ไปกู้เงินอีก 1.9 ล้านล้านบาทมาแก้ปัญหา  และการจัดการปัญหาในลักษณะแจกเงิน 5,000 บาท ก็ไม่แน่ว่าได้แจกไปครบถ้วนหรือไม่ ผิดพลาดหรือไม่เพราะไม่มีรายชื่อ-ที่อยู่ให้ประชาชนได้ช่วยกันตรวจสอบ

            ดร.โสภณ จึงเสนอให้รัฐบาลซื้อประกันชีวิตให้กับประชาชนแทน  ไม่ทราบว่ารัฐบาลทราบหรือไม่ว่าประชาชนช่วยตัวเองด้วยการซื้อประกันจนบางบริษัทปิดโครงการประกันโควิด-19 นี้แล้วเพราะได้จำนวนลูกค้าเต็มจำนวนเพียงพอแล้ว  สำหรับการประกันมีหลายรูปแบบ เช่น ของ บมจ.ทิพยประกันภัย เป็นดังนี้:

            1. จ่ายเบี้ยประกัน 150 บาทต่อปี หากเจ็บป่วยในภาวะโคม่าจากการติดเชื้อไวรัสโคโรนาจ่าย 100,000 บาท

            2. จ่ายเบี้ยประกัน 850 บาทต่อปี หากเจ็บป่วยในภาวะโคม่าจากการติดเชื้อไวรัสโคโรนาจ่าย 1,000,000

การรักษาพยาบาลต่อปี 100,000 บาท เป็นต้น

            ถ้ารัฐบาลจ่ายเงินประกันให้ประชาชนเกือบ 70 ล้านคนๆ ละ 850 บาท ก็เป็นเงินเพียง 59,500 ล้านบาท ไม่ต้องไป (หาเรื่อง) กู้เงินมาทำอะไรมากมาย ซึ่งก็ยังไม่รู้จะถึงมือประชาชนหรือไม่ หรืออาจถึงมือ “คนรวย” เช่น ผู้ซื้อหน่วยลงทุนในหุ้นกู้ บริษัทมหาชน หรือสถาบันการเงินที่เกี่ยวข้องตามโครงการพยุงหุ้นกู้  การใช้เงินเพียงเท่านี้แสดงให้เห็นว่าปัญหาโควิด-19 ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย  แต่ถูกใส่สีใส่ไข่ สร้างปีศาจไวรัสแบบในหนัง Contagion หรือเป็นการ “เขียนเสือให้วัวกลัว”

            อันที่จริงหากซื้อประกันประชากรเกือบ 70 ล้านคน เบี้ยประกัน 850 บาท ก็คงเหลือแค่ 1/4 หรือเสียเงินรวม 14,875 ล้านบาทเท่านั้น  แต่ทุกวันนี้เรา “ผลาญ” เงินไปกันกิจกรรมต่างๆ ด้านการต่อสู้กับโควิด-19 กันมหาศาล โดยประชาชนก็ต้องก้มหน้าก้มตารับผิดชอบด้วยการชดใช้หนี้ไปอีก 50 ปีคงจะได้  อย่างนี้เป็นการทำร้ายเศรษฐกิจ ประเทศชาติและประชาชนในระยะยาวหรือไม่

            เราต้องกลับมาทำงานด่วน โดยมีมาตรการป้องกัน เช่น ใส่หน้ากาก พกเจลล้างมือ วัดอุณหภูมิ มีสุขอนามัยที่ดี แล้วถ้าใครป่วยก็ส่งไปรักษาในโรงพยาบาลที่จัดไว้ ไม่ใช่ให้ทุกแห่งรับมือหมด จะกลายเป็นความสิ้นเปลือง ไม่เป็นระบบและเป็นอันตรายต่อบุคลากรทางการแพทย์ด้วย